Blog,  Kids,  Kind 0-12,  Opvoeding,  Tieners

Een kind is zoveel meer dan de punten op z’n rapport!

Het einde van het schooljaar is er weer, en net zoals elk jaar is het schooljaar voorbij gevlogen. Tijd voor het eindrapport. De kinderen hebben een heel jaar gewerkt voor school en het is tijd om te zien hoe ze het er vanaf gebracht hebben. Spannend! Elk jaar kijk ik uit naar hun punten, maar nog veel meer… naar hun attitude.

Je kind is meer dan de punten op z’n rapport!

Ik kan terug super fier zijn op de meisjes! Omdat ze zulke goeie punten hebben? Goh, we mogen echt niet klagen, ze doen hun best en halen mooie resultaten. Veel beter dan mijn man en ik haalden toen wij in nog naar school gingen. Maar die punten zet ik niet openbaar, nooit. Gewoon, omdat ik het niet gepast vind om dat te doen. Omdat het niets zegt over onze kinderen.

Maar de grootste reden om fier te zijn, is op de commentaren op hun rapporten. Wanneer de juf schrijft dat veel kinderen een voorbeeld zouden mogen nemen aan hun gedrag, dan ben ik zo fier als een gieter. Wat ik ook elk jaar mag horen is dat onze kinderen zo lief en behulpzaam zijn.

Eerlijk… dat doet me zoveel meer dan hun punten. Ze groeien op tot mooie, verstandige en lieve mensen. Wat wil een moeder nog meer? Ik denk altijd: een cijfer van op een toets, dat is een momentopname. Het zegt niets over het talent van je kind, of hoe hard hij z’n best heeft gedaan.

Lees ook: Hoeveel zakgeld geef jij aan je kind?

En dan hoor je de verhalen van huilende kinderen op school…

En ik geloof dat we allemaal bij zulke kinderen in de klas hebben gezeten. En dat in elke klas wel iemand zit bij wie de tranen vloeien bij het krijgen van het rapport.

Vaak zijn de kinderen gewoon teleurgesteld in zichzelf… hebben ze te hoge verwachtingen. Willen ze gewoon een bepaald resultaat hebben, en hebben ze dat niet behaald… Ook onze oudste dochter is/was zo. Heel jammer, want als ze hun best hebben gedaan, dan mogen ze zich niet teveel gaan focussen op die cijfertjes zelf. Gelukkig heb ik dat al uit het hoofd van onze dochter kunnen praten.

Ik heb ze leren kijken naar wat ze wel allemaal goed doet, en dat die ene (of meerdere) ‘slechte’ punten helemaal niet erg zijn… We zijn niet perfect, toch? Het is zo’n zonde om je eigenwaarde te gaan spiegelen aan cijfers.

Lees ook: 10 x waarom tienerdochters zo leuk zijn!

En dan zijn er de kinderen wiens ouders de lat te hoog leggen.

De druk die sommige ouders op hun kinderen leggen is vaak te hoog. ‘Als je geen 80% haalt, dan ga je niet mee op kamp!’ is maar een voorbeeld van hoe het (in mijn ogen) niet moet… Want als dat kind met 78,3% die zijn best heeft gedaan op school, hoeft die echt niet te gaan huilen omdat hij de opgelegde doelen van zijn ouders niet heeft behaald… Ik schrik er soms van hoe streng en hard ouders kunnen zijn voor hun kinderen. Kinderen krijgen hierdoor meer stress en faalangst.

Zo jammer vind ik dat. Zielig zelfs voor het kind… Voor sommige ouders is het gewoon nooit goed genoeg. En ik kan alleen maar denken: dit is een kind die waarschijnlijk heel z’n leven te streng zal zijn voor zichzelf. Altijd die lat te hoog leggen, en het is voor niets nodig. Ik vind het altijd beter om op een positieve manier te werk te gaan. Maar dat is natuurlijk mijn eigen persoonlijke mening.

Lees ook: 10 bekentenissen van mij als mama.

Mogen ze dan de school verwaarlozen zonder gevolgen?

Neen, en dat is ook niet wat ik zeg. Ik heb het echt over kinderen die hun best doen…. Ik vind het heel belangrijk om dit met regelmaat te bespreken met je kind. Welke gevolgen het kan hebben wanneer ze hun best niet doen. Dat het leuk is om een mooie job te hebben die je graag doet. Want de tijd waarin kinderen naar school moeten kan lang lijken… Het werkleven is nog veel langer… En dan is een leuke job heel belangrijk. Moeten ze daarom allemaal verder gaan studeren? Neen, ook dat niet. Elk kind zijn gaven en talenten. Elk op zijn manier.

Mijn kind heeft slechte punten en heeft nochtans goed gestudeerd, wat nu?

Soms kan een kind nog zo goed zijn best doen… en toch slaan de punten tegen. Wat dan? Probeer samen uit te zoeken wat de reden is van de slechte punten. Is hij of zij te laat begonnen met studeren? Zijn er problemen in de klas? Zijn er problemen met concentratie? Heeft je kind misschien gewoon wat extra uitleg nodig? Wees in ieder geval niet boos. Een kind zal normaal niet met opzet slechte punten behalen. Bespreek de resultaten met de leerkracht. Die zal je kind het best kennen op vlak van leren en studeren.

Hoe ga jij om met het rapport en de punten van jouw kind?

Photo by Pixabay from Pexels

Ik ben Stephanie, mama van 2 tienerdochters en een zoontje van 6. Ik ben thuisblijfmama sinds de zwangerschap van ons zoontje. Sinds september 2021 krijgen onze kinderen thuisonderwijs en zijn we van plan om te gaan reizen met het gezin. We gaan op een zoektocht naar financiële vrijheid en vrijheid in het algemeen. We stappen uit de ratrace. Volg je ons avontuur?

4 reacties

  • Leslie

    Als huisonderwijzers hebben wij uiteraard geen normaal rapport. Wel heeft onze oudste examens via de examencommissie (onze jongste binnenkort ook). Deze examens zijn voor de hele graad per vak en gespreid over tijd. Ik vraag niet dat hij een bepaald procent haalt, zolang hij slaagt is het goed. Enkel wanneer ik merk dat hij aan een vak “zijn voeten veegt” durf ik wel eens zeggen dat ik minstens een 60% wil zien. Eerder om hem eens wakker te schudden, niet zozeer om te straffen.

    Meestal ben ik sowieso blij als hij boven de 50% zit. Vakken die hem liggen scoort hij sowieso hoger, vakken die hij niet interessant vindt blijven wat minder, tja, ik vond ook niet alles interessant vroeger, en het is nu éénmaal een grotere brok dan ik voor mijn kiezen kreeg op zijn leeftijd. Ik bedoel maar, andere kinderen hebben voor het vak aardrijkskunde voor de eerste graad toch zeker 6 keer examen (kerst, pasen en zomer en dat zowel in het eerste als tweede), hij moet die leerstof in één keer verwerken en toetsen, dat het dan wat minder is, dat kan ik best wel aanvaarden.

  • Karin

    Ik ben ex-leerkracht basisonderwijs en werk al 7 jaar niet meer. Toen al was er teveel aandacht voor prestaties en cijfers… bleh.
    Het gaat veel meer om vaardigheden, talenten, karakter.

    Wij zijn beide relaxte ouders qua cijfers. We stellen geen eisen. Nu doen onze kinderen het goed dus we hebben ook geen reden.
    Onze oudste haalt heel goede cijfers, maar hoeft van mij echt geen niveau hoger.

    Toch hebben beiden kinderen last van perfectionisme en faalangst. Zonde! We hebben voor de oudste zelfs hulp gehad van een orthopedagoog en dat heeft wel geholpen.

    • Stephanie

      Wij stellen ook geen eisen aan onze kinderen. Ze doen allemaal hun best op school en meer kunnen we niet verwachten 🙂 Ik denk dat die druk op de kinderen vaak de schuld is van school ook. Of tussen leerlingen die om ter meeste punten willen ofzo. Ik geloof ook niet dat het altijd aan de ouders ligt.

Laat een antwoord achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *